Ty druha we mnie masz! to projekt Fundacji SOWELO, który daje osobom z niepełnosprawnościami wsparcie asystentów osobistych. Dzięki ich pomocy codzienne życie staje się łatwiejsze i bardziej samodzielne. Na blogu dzielimy się historiami i doświadczeniami uczestników oraz asystentów, pokazując, jak ważna jest ta forma wsparcia.
W dzisiejszych czasach wcale nie jest łatwo być nastolatką, a szczególnie wtedy, gdy się jeździ na wózku. Ale nie jestem typem jesieniary. Lubię się śmiać, dobrze bawić i być w grupie. Mam na imię Karolina i mam czternaście lat. Bardzo lubię muzykę, a moją ulubioną piosenkarką jest Sanah. Chciałabym się kiedyś wybrać na jej koncert….
Nigdy bym nie przypuszczał, że w ciągu zaledwie dwóch dni moje życie może się całkowicie odmienić, a ja poczuję się, jakbym wygrał los na loterii! Mam na imię Krzysztof i mieszkam w Poznaniu. Od urodzenia mam niepełnosprawność ruchową, więc na co dzień poruszam się na wózku. Jednak to mi nie przeszkadza w prowadzeniu aktywnego życia….
O tym, jak dobrze mieć osobistego asystenta przekonałem się już nie raz. Dla kogoś, kto nie może poruszać się samodzielnie to po prostu alternatywa dla siedzenia w czterech ścianach. A przy okazji sposób na odciążenie rodziny i załatwienie wielu spraw. Jednak dla mnie to przede wszystkim możliwość spotykania się ze znajomymi, z którymi sporo imprezowałem…
Podobnie, jak wielu innych ludzi z niepełnosprawnościami, także i ja przekonałam się o zaletach posiadania asystenta osobistego. Dla każdego jest to trudna decyzja, obarczona pewnym ryzykiem, ale warto spróbować. Tak uważam po kilku latach korzystania z takiej pomocy. Mam na imię Renata. Urodziłam się jako wcześniak. W inkubatorze podano mi za dużo tlenu, w wyniku…
Mówi się, że życie pisze najlepsze scenariusze. Ja dodałbym, że i najbardziej nieprawdopodobne. W moją historię trudno uwierzyć. Zwłaszcza, że bywają ranki, kiedy się budzę i sam w nią nie wierzę. Ale po kolei. Jestem Krystian. Mam niepełnosprawność sprzężoną, co w moim przypadku oznacza problemy z mówieniem i chodzeniem. Korzystam z wózka elektrycznego. Człowiek w…
Mam na imię Monika. Krótko po moich osiemnastych urodzinach uległam wypadkowi samochodowemu, wskutek czego mam sparaliżowaną połowę ciała. Jeżdżę na wózku. Z natury jestem nieśmiała, a po wypadku jeszcze bardziej zamknęłam się w sobie. To był dla mnie bardzo ciężki czas. Po tym, jak zawalił mi się świat nie mogłam poradzić sobie z emocjami. W…
Jestem Tomek. Urodziłem się prawie czterdzieści lat temu, niedowidzący i z jaskrą. W wieku dwunastu lat całkowicie straciłem wzrok po wypadku na boisku szkolnym. Banałem jest mówienie o tym, jak to tragiczne wydarzenie wpłynęło na moje losy. Poza tym zrozumieć mnie mógłby tylko ktoś, kogo spotkało coś podobnego. W każdym razie wypadek zmienił nie tylko…
Mam na imię Arek. Studiuję kulturoznawstwo w Poznaniu. Studia nie zabierają mi wiele czasu, moje życie towarzyskie nie jest szczególnie intensywne i nie mam czasochłonnego hobby. Dlatego w pewnym momencie zacząłem się zastanawiać, jak mógłbym pożytecznie wykorzystać wolne chwile. Ponieważ już w szkole średniej chętnie wspierałem różne charytatywne inicjatywy i (jako wolontariusz) współpracowałem z kilkoma…
Niedawno życie zmusiło mnie do poszukania sposobu na znalezienia opiekuna dla niepełnosprawnego dziecka, które panicznie boi się obcych. Wcześniej wiele razy zastanawiałam się, co w ogóle można zrobić w takiej sytuacji? Mam na imię Sylwia i jestem mamą Adriana, nastoletniego autystyka. Mój syn bardzo lubi rysować, słuchać muzyki, grać w różne gry zręcznościowe w smartfonie…
Mam na imię Żaneta. Jestem mamą samotnie wychowującą czteroletnią córeczkę Natalię. Jakiś czas temu uległam wypadkowi, który całe nasze życie wywrócił do góry nogami. Ciągle staram się odnaleźć w nowej sytuacji. Ponieważ mam duże problemy z poruszaniem się, więc nie wszystko mogę zrobić sama, a to, co nie wykracza poza moje obecne możliwości kosztuje mnie…
